Merel Haptonomie - Praktijk voor haptotherapie en haptonomische zwangerschapsbegeleiding

Merel Haptonomie
Voorhout

Haptotherapie helpt je om meer balans te vinden tussen denken en voelen. Bovendien leer je verbinden met je lijf en krijg je inzicht in wat het je wil vertellen. Je vergroot je voelend vermogen en wordt zo meer en meer je authentieke zelf.

Als moderne mens zijn we geconditioneerd om het leven vooral te benaderen vanuit ons verstand. Maar wat als je continu piekert? En je er langs die weg niet meer uitkomt? Dan kan het helpend zijn om een andere route te proberen. Hoe reageer jij op bepaalde situaties? Wat voel jij in je lijf als je stress hebt, geluk of verdriet? Hoe ga je om met grenzen? Wat gebeurt er met jou als iemand dichtbij komt? Kun je dit ontvangen of sluit je je af? Dit zijn enkele vragen die aan bod komen tijdens onze sessies. Wat ik erg belangrijk vind in de begeleiding is dat het er niet om gaat wat je fout doet of moet afleren. De patronen die naar boven komen hebben je vaak ver gebracht en zijn dus waardevol. Maar wat zou je mogen bijleren? Waar ligt voor jou ruimte om vrijer te kunnen leven?

Door middel van de combinatie gesprek, oefening en aanraking help ik jou als cliënt om niet alleen te analyseren, maar vooral om te voelen wat er met je gebeurt, in je lijf. Binnen dit veilige contact tussen therapeut en cliënt ervaar je waar jouw mogelijkheden liggen voor dieper contact met je gevoel en met je omgeving. Hierdoor leer je te voelen waar je grenzen liggen en hoe je die kunt aangeven. Ook gaan we op zoek naar wat jij nodig hebt om je krachtig en zelfverzekerd te voelen zodat je steeds weer iets steviger op je eigen benen komt te staan.

Over Merel Haptonomie

Ik ben Merel en ik ben haptonomisch zwangerschapsbegeleider en haptotherapeut.

Ik ben grootgebracht met een nadruk op denken, studeren, presteren. Faalangst lag altijd op de loer en ik zat vaak vast in mijn hoofd. Tot ik een keer door een vriendin op Haptonomie werd gewezen. Zij had mij zien worstelen met mijzelf en mijn carrière en zei, waarom word jij geen haptotherapeut? Dat past bij je.

Tijdens een oriëntatiemiddag op het Instituut voor Toegepaste Haptonomie in Nijmegen was het helemaal niet interessant wat ik ergens van dacht, er werd steeds maar gevraagd naar wat ik voelde. En die vraag bleek veel lastiger te beantwoorden dan ik dacht. Ik had buikpijn, was misselijk en had continu een knalrood hoofd. Schaamte, angst voor afwijzing, een heel scala aan emoties kwam voorbij maar ik kon ze nog niet delen. Dat deed ik, zoals ik gewend was geraakt, in mijn eentje op de gang. Pas toen ik zelf op de behandelbank lag en de docent mij op mijn rug aanraakte kon ik stilstaan bij al die emoties en liet ik ze maar gewoon komen. Ik voelde me namelijk veilig bij haar en dat maakte het verschil. Zij nodigde mij compleet onzelfzuchtig uit om wat er met mij gebeurde met haar te delen. En dat lukte. Wat een verademing!

Vanaf toen heb ik me toegelegd tot het worden van de therapeut die ik vind dat mensen verdienen. Iemand die een veilige plek aanbied waar je je echt gehoord en gezien voelt. Wees welkom bij mij!